Na części plantacji obserwujemy bardzo niską skuteczność nowego produktu Traxos 050 EC na wyczyńca polnego (pszenica ozima, zabieg wiosenny, pełna dawka 1,2 l/ha). Inna część pola potraktowana preparatem Axial 50 EC również w pełnej dawce i skuteczność również okazuje się bardzo niska.
Dlaczego tak się stało? Dwa dobre produkty o działaniu nalistnym, a skuteczność słaba... Analiza historii pola pokazuje, że pojawy ognisk kompensacji wyczyńca polnego obserwowano już od 5-6 lat, a w poprzednich latach zrezygnowano ze stosowania produktu opartego o fenoksaprop-P-etylu ze względu na brak osiągania wystarczającej skuteczności.
Od pewnego czasu w gospodarstwie stosuje się doglebowe zabiegi jesienne (herbicydy zawierające DFF, flufenacet), które w sprzyjających warunkach dają bardzo przyzwoite rezultaty. Jednak w danym roku sucha jesień sprawiła, że skuteczność tych zabiegów była niewystarczająca, dlatego zastosowano Traxos 050 EC (25l g/l pinoksadenu, 25 g/l klodinafopu) oraz Axial 50 EC na wiosnę.
Jak może brzmieć diagnoza i zalecenia dla takiego pola?
Na danych polach w zabiegach wiosennych nie zalecać herbicydu Axial 50 EC ani preparatu Traxos 050 EC, ze względu na wysoki poziom odporności na grupę A (nie zalecać też graminicydów z grupy FOP w uprawach następczych).
Stosować preparaty jesienne doglebowe jako podstawowe źródło zwalczania wyczyńca, ewentualnie wiosną zabiegi poprawkowe herbicydami z grupy B.
Wykonać testy na odporność w celu określenia stopnia odporności dla poszczególnych grup chemicznych.
Jeśli potwierdzi się odporność na substancje z innych grup chemicznych, nie stosować preparatów o tym mechanizmie działania.
Wprowadzić zmiany w systemie agrotechniki w celu zmniejszenia potencjału nasion wyczyńca w glebie (np. zmienić płodozmian ze zwiększoną ilością upraw w celu poszerzenia możliwości stosowania innych grup chemicznych).
