Jak zapobiegać powstawaniu odporności chwastów?

W Polsce w dalszym ciągu niemal połowa zabiegów herbicydowych to zabiegi wiosenne. Ta proporcja zmienia się rokrocznie na korzyść bardziej efektywnych zabiegów jesiennych, ale to właśnie stosowanie zabiegów wiosennych najbardziej wpływa na wzrost zagrożenia odpornością miotły zbożowej oraz wyczyńca. Do ich zwalczania stosowane są zazwyczaj produkty tylko o jednym mechanizmie działania z grupy A lub B. Często stosowane są na zbyt wyrośnięte chwasty (bo np. nie dało się wcześniej wjechać, bo było zbyt mokro), a na dodatek w zbyt niskiej dawce (w celu zaoszczędzenia, z przyzwyczajenia, bo środek w takiej dawce zawsze działał).

Takie postępowanie przynosi „efekty” już po kilku latach, gdy na polach dominują formy odporne chwastów i walka z nimi kończy się zazwyczaj kolejnym zwiększeniem banku nasion po osypaniu się nasion z takich roślin. Stosując takie nieskuteczne już rozwiązanie kilka sezonów z rzędu, bez wspomagania innym mechanizmem działania, powodujemy ogromne zmiany w populacji chwastów na korzyść form odpornych i systematyczny spadek skuteczności.

Panujący w Polsce klimat nie zawsze sprzyja doglebowym zabiegom herbicydowym wykonywanym na jesieni, ale w sytuacji, gdy wiosenne odchwaszczanie jest nieskuteczne nawet przy stosowaniu wysokich dawek herbicydów, nie wolno rezygnować z zabiegów jesiennych. Ponieważ każdy zastosowany preparat wykazujący skuteczność w zwalczaniu wyczyńca, nawet w trudnych warunkach spowoduje zmniejszenie obsady chwastów, tym samym obniży potencjalną ilość nasion z roślin, które zabieg przeżyją. Zastosowanie pojedynczego rozwiązania na jesieni, średnio w doświadczeniach, wykazuje zmniejszenie populacji o ok. 30-40%, a mieszaniny zbiornikowej z dwóch produktów doglebowych daje redukcję obsady średnio o ok. 70%. Na polach gdzie problem jest mniejszy, średnie skuteczności mogą sięgać ponad 90%.

Kontrola: wyczyniec ponad 1000 szt./m2

Boxer 3l/ha

Boxer 3l + DFF 112g/ha + FFT 112g/ha

Boxer 3l/ha + DFF 112 g/ha + FFT 112 g/ha (10.10.17) Traxos 1,2l/ha (10.04.17)

W dobie coraz lepszego sprzętu, coraz lepszych adjuwantów rośnie przekonanie, że technologia jest w stanie zastąpić częściowo pewną dawkę herbicydu, że doskonałe rozpylacze pozwolą zaoszczędzić czas i pieniądze, pozwalając na szybsze przejazdy oraz zmniejszenie ilości cieczy roboczej. Praktyka pokazuje, że na części pól może to być prawdą, ale w rejonach zagrożonych odpornością nadużywanie technologii może przynosić efekty odmienne do zamierzonych. Niebagatelne znaczenie mają również okołozabiegowe warunki pogodowe, na które nasz wpływ jest ograniczony. Wpływu na pogodę nie mamy, ale możemy zminimalizować jej konsekwencje, wybierając chociażby termin zabiegu. Natomiast prędkość przejazdu, ilość cieczy roboczej, wysokośc belki opryskiwacza, użycie odpowiednich rozpylaczy to czynniki wyłącznie zależne od nas i warto o nich pamiętać, przymierzając się do zabiegów.

Przykłady z Wielkiej Brytanii pokazują, że odpowiednio zastosowane herbicydy, gdy dobrze zestroimy parametry zabiegu, są skuteczniejsze od tych, gdzie zależy nam tylko na jak najszybszym przejechaniu pola i opryskaniu określonej powierzchni.

Zwiększenie prędkości powoduje większe znoszenie poprzez większe turbulencje za opryskiwaczem.