Jak przygotować rzepak do przezimowania?
By rzepak dobrze przezimował, konieczne jest zapewnienie mu dobrych warunków wzrostu w okresie jesiennym – tak, żeby silne i dobrze zaopatrzone w substancje zapasowe rośliny były gotowe na przetrwanie niskich temperatur i przesuszających zimowych wiatrów. Poniżej podpowiemy, co zrobić, by plantacja przetrzymała zimę w dobrej kondycji.
Gleba to fundament
By rzepak prawidłowo wykiełkował i dobrze wzrastał, konieczne jest właściwe przygotowanie pola do zabiegu. Na polach, na których pozostawiono słomę po przedplonie, jakim były zboża, koniecznie trzeba przyspieszyć jej mineralizację, stosując mocznik w dawce około 100 kg/ha lub zastosować dedykowane preparaty mikrobiologiczne do rozkładu słomy. Pozostawiona słoma może spowolnić wschody, a ponadto utrudniać podsiąkanie wody do młodych roślin. Stosowanie nawozów warto poprzedzić analizą składu mineralnego gleby, której wyniki pomogą w dobraniu odpowiednich dawek poszczególnych nawozów. W szczególności dotyczy to fosforu i potasu, które trzeba wysiać przedsiewnie. Nawożenie azotowe w okresie jesiennym powinno być ograniczone do niezbędnego minimum. Nie może ono przekraczać 40 kg/ha aplikowanych przedsiewnie. Zbyt późna aplikacja tego składnika zwiększy uwodnienie tkanki i osłabi zimotrwałość roślin.
Wysiew nasion
By uzyskać rośliny w dobrej kondycji, ważne są zarówno termin siewu, jak i odpowiednia obsada. Wysiew nie może być opóźniony. Jeśli zajdzie już taka konieczność, warto sięgnąć po odmiany szybko rosnące jesienią. Ważne jest, by przed zimą rzepak uformował rozetę od 7 do 10, góra 12 liści osadzonych na krótkiej łodydze, zaś średnica szyjki korzeniowej powinna przekroczyć 10 mm. Nie można wysiewać nasion zbyt gęsto, ponieważ prowadzi to do konkurencji między roślinami. Optymalna obsada na metr kwadratowy wynosi 40-50 roślin dla odmian mieszańcowych i 50-60 dla odmian populacyjnych.
Ochrona plantacji
To kolejny element, na jaki trzeba zwrócić uwagę. Ważne jest zwalczanie chwastów, które stanowią konkurencję o zasoby i mogłyby pogorszyć kondycję roślin przed okresem zimowym. Ważnym czynnikiem wpływającym na kondycję młodych roślin są choroby rzepaku ozimego, w szczególności te wywoływane przez grzyby patogeniczne. W okresie jesiennym rzepakowi zagrażają takie schorzenia, jak: sucha zgnilizna kapustnych, szara pleśń oraz czerń krzyżowych. Do zwalczania tych chorób w okresie jesiennym wykorzystuje się, np. preparaty zawierające związki należące do triazoli, takie jak difenokonazol lub paklobutrazol. Odpowiednio dobrana substancja aktywna pozwoli nie tylko zwalczyć choroby rzepaku ozimego, ale też wpłynie na pokrój rośliny (czyli tzw. skracanie rzepaku). Dzięki temu rozeta liściowa zostanie wcześniej wykształcona, a w kątach liści uformują się zawiązki pędów bocznych, co przyczyni się w następnym roku do wzrostu liczby kwiatów, a tym samym do powiększenia plonu. Skracanie poprawia wzrost systemu korzeniowego, który lepiej pobiera z gleby wodę i składniki mineralne. Dzięki temu wolne od chorób i osadzone tuż przy powierzchni gleby rośliny mają znacznie lepsze szanse na przetrzymanie trudnego okresu zimy.