Odmiany kukurydzy na ziarno należą do najczęściej uprawianych odmian kukurydzy w Polsce. Zapotrzebowanie na ich plony jest bowiem bardzo duże. Wychodząc naprzeciw potrzebom rolników, którzy planują uprawę kukurydzy, Syngenta, w porozumieniu ze specjalistami zajmującymi się hodowlą roślin, przygotowała bogatą ofertę obejmującą stworzone z ogromną dbałością odmiany kukurydzy na ziarno.
Kukurydza na ziarno (podobnie z resztą jak na kiszonkę) powinna być wysiewana w miejscu słonecznym, w dobrym jakościowo podłożu o pH oscylujących w granicach 5,5. Odpowiednie są m.in. kompleksy pszenne i żytnie (klasa I-IVb), zbożowo-pastewne oraz górskie pszenne i zbożowe. Co ważne, niektóre odmiany kukurydzy na ziarno mogą służyć także jako kukurydza z przeznaczeniem na kiszonkę. Zwiększa to opłacalność zasiewania pól tym zbożem. Kukurydza na ziarno radzi sobie na glebach lekkich, ale w tym wypadku należy więcej uwagi poświęcić doborowi optymalnego przedplonu i później nawożeniu. Należy natomiast unikać podłoży ciężkich, zbitych, nadmiernie wilgotnych. W takich warunkach kukurydza słabo plonuje i jest podatna na choroby grzybowe. Znosi susze, choć długotrwały niedobór wody powoduje spadek plonowania. Siew kukurydzy w Polsce wykonuje się pomiędzy 20 kwietnia a 5 maja – w zależności od rejonu, wczesności odmiany, a przede wszystkim aktualnych warunków pogodowych. Wyróżnia się cztery rejony uprawy:
odmiany wczesne – FAO do 230;
odmiany średnio wczesne – FAO 240-250;
odmiany średnio późne – FAO 260-290;
odmiany późne – FAO powyżej 300;
Kukurydzę na ziarno wysiewa się w zagęszczeniu ok. 80 tys. nasion na 1 ha. Dokładna liczba zależy od specyfiki odmiany. Nie można siać nadmiernie gęsto – w ten sposób nie poprawi się proporcjonalnie plonu, ale zwiększy podatność na agrofagi oraz inne niekorzystne czynniki. Głębokość siewu ziarniaków wynosi 3-4 cm dla gleb ciężkich i 5-6 cm dla gleb lekkich. Proponowane przez firmę Syngenta odmiany kukurydzy na ziarno cechują się bardzo wysoką oceną plonowania, mocnym systemem korzeniowym, wysoką łodygą z nisko osadzoną kolbą. Część odmian wykazuje dobre oddawanie wody oraz prawidłowy rozwój nawet w bardzo trudnych warunkach atmosferycznych, takich jak długotrwałe lub okresowe susze. Ponadto odmiany kukurydzy od firmy Syngenta są odporne na wyleganie.
Kukurydza na ziarno – najważniejsze zabiegi pielęgnacyjne
Kukurydza ma duże potrzeby pokarmowe. Dlatego ważny jest przedplon. Często wysiewa się ją po roślinach motylkowych, co zmniejsza dawkowanie nawozów azotowych. Podłoże zaś powinno się wzbogacić nawozem organicznym (obornik). Ostatni zabieg najlepiej wykonać jesienią, w roku poprzedzającym siew kukurydzy na ziarno. Nawożenie organiczne wspomaga się mineralnym.
Azot stosuje się na raty: pierwszą dawkę (do 70%) stosuje się przedsiewnie, drugą w fazie 4-6 liści właściwych.
Potas i fosfor na cięższych glebach zaleca się wykonać jesienią, na lżejszych wiosną (przedsiewnie).
Przy wystąpieniu symptomów niedoboru konkretnych pierwiastków stosuje się nawożenie dolistne.
Odmiany kukurydzy na ziarno należą do najczęściej uprawianych odmian kukurydzy w Polsce. Zapotrzebowanie na ich plony jest bowiem bardzo duże. Wychodząc naprzeciw potrzebom rolników, którzy planują uprawę kukurydzy, Syngenta, w porozumieniu ze specjalistami zajmującymi się hodowlą roślin, przygotowała bogatą ofertę obejmującą stworzone z ogromną dbałością odmiany kukurydzy na ziarno.
Kukurydza na ziarno wymaga regularnego zwalczania zachwaszczenia. Uprawom zagraża ok. 60 gatunków chwastów. Kluczem jest ograniczenie ich w fazie od wschodów do 6-8 liści właściwych. Później kiełkujące gatunki niepożądane nie mają znaczenia ekonomicznego. Często łączy się dwie metody walki z zachwaszczeniem: mechaniczną i herbicydową. Mechaniczna polega na niszczeniu chwastów w międzyrzędziach. Ma dwie zasadnicze zalety: ogranicza zaskorupienie podłoża i ułatwia wymianę gazową. Niestety nie jest pozbawiona wad – wymaga dużych nakładów pracy, a poza tym niesie za sobą ryzyko naruszenia systemu korzeniowego kukurydzy. Dlatego nawet przy łączeniu metod większe znaczenie ma stosowanie pestycydów. Stosuje się różnorodne środki ochrony roślin w oparciu o etap uprawy (przedwschodowe, powschodowe) oraz gatunki chwastów (progi zagrożenia).
Kukurydza na ziarno a choroby i szkodniki
Uprawa kukurydzy na ziarno zagrożona jest różnorodnymi agrofagami, które mają realny wpływ na plonowanie. Do najgroźniejszych chorób zalicza się fuzariozę kolb kukurydzy, zgniliznę korzeni i zgorzel podstawy łodygi oraz zgorzel siewek. Choroby wywołane są przez grzyby należące do rodzaju Fusarium. Prowadzą do bezpośredniego zniszczenia roślin lub powodują zamieranie kukurydzy w początkowym etapie uprawy. Ze szkodników należy w szczególności uważać na omacnicę prosowiankę, stonkę kukurydzianą i ploniarkę zbożówkę. Jednocześnie nie można bagatelizować wszędobylskich mszyc, które poza uszkadzaniem liści i zmniejszaniem powierzchni asymilacyjnej są wektorami chorób wirusowych, a ich spadź jest pożywką dla grzybów sadzakowych. W walce z agrofagami kluczowa jest profilaktyka. Kukurydzę na ziarno uprawia się z zachowaniem cyklu zmianowania. Należy korzystać jedynie z kwalifikowanego, sprawdzonego materiału siewnego pochodzącego od producentów (a nie z własnej uprawy). Ziarniaki zaleca się przed siewem zaprawiać.
Poszczególne odmiany kukurydzy na ziarno mają różne cechy, ale niezależnie od wyboru podejmuje się podobne działania profilaktyczne i wykonuje te same zabiegi pielęgnacyjne. Dzięki nim uprawa kukurydzy na ziarno jest opłacalna – uzyskuje się potencjał plonotwórczy zbliżony do maksymalnego.
