Siew kukurydzy - Jak się do niego przygotować i kiedy go wykonać?

Sianie kukurydzy na ziarno czy kiszonkę powinno być poprzedzone kilkoma pracami polowymi. Istotny jest wybór odmian – ze szczególnym naciskiem na bardzo wczesne do średnio wczesnych. Jak pokazują ostatnie lata jest to najbardziej opłacalne. Termin siewu kukurydzy zależy od rejonu uprawy, przebegu pogody, a także typu nasion. Jak wykonać ten pierwszy etap uprawy i tym samym zwiększyć szansę na lepsze plony?

Zanim wykonamy sianie kukurydzy – przygotowanie podłoża

Kukurydza nie ma wysokich wymagań glebowych, jednak podłoże i tak wymaga pewnych nakładów pracy. Przede wszystkim gatunek nie znosi podłoży kwaśnych (pH poniżej 5,0), bo to powoduje znaczne obniżenie plonu. Dlatego raz na kilka lat warto zbadać pH, a w razie potrzeby przeprowadzić wapnowanie. W roku poprzedzającym siew zaleca się wysypać obornik. Jesienią zaś wykonuje się głęboką orkę. W przypadku gleby lekkiej jesienną głęboką orkę można zastąpić płytką orką wiosenną. Znaczenie ma rodzaj przedplonu. Kukurydzy nie powinno się siać po burakach cukrowych, gdyż zabiegi agrotechniczne niezbędne w ich uprawie powodują nadmierne ugniecenie gleby. Najczęstszym przedplonem jest zboże (np. pszenica ozima) lub mieszanki zbożowo-strączkowe (dają psze użyźnienie podłoża). Po tych ostatnich należy wykonać podorywkę i kilkukrotne bronowanie przeciw chwastom. Teren przed siewem trzeba wyrównać. W przeciwnym wypadku wschody mogą być nierównomierne. Standardowe wiosenne zabiegi to włókowanie i bronowanie.

Siew kukurydzy – jakie odmiany wybrać?

Pierwsze kryterium wyboru to przeznaczenie – kukurydzę wybiera się na ziarno lub na kiszonkę. Odmiany na ziarno mają większe znaczenie gospodarcze. Kolejny aspektem jest rodzaj ziarna. Wyróżnia się nasiona typu flint, dent i flint-dent (łączą cechy obu typów). Flinty są bardziej odporne na niskie temperatury, kiełkują wcześniej. Wymagają 6°C do kiełkowania (Dent min. 8°C). Kluczowy element, na który należy zwrócić uwagę to wczesność odmian (długość okresu wegetacyjnego). Wyróżnia się:

FAO do 210 - odmiany bardzo wczesne.
FAO 220-240 - odmiany wczesne.
FAO 250-280 - odmiany średnio późne.
FAO 280 - odmiany późne.

Na które odmiany kukurydzy postawić?

W ostatnich latach stawia się na siew odmian bardzo wczesnych i wczesnych. Głównym powodem jest deficyt wody (zbyt mało deszczów). Chodzi więc o to, żeby maksymalnie szybko „zbudować” plon. Ogólnie odmiany wczesne plonują słabiej od późnych, jednak te ostatnie przy niedoborach wody nie wykorzystują swojego potencjału plonotwórczego. Finalnie więc wybór odmian o niższym FAO jest bardziej opłacalny.

Termin siewu kukurydzy – jak wybrać optymalny?

Kukurydzę wysiewa się pomiędzy 20 kwietnia a 5 maja (najczęściej na przełomie miesięcy). Sianie kukurydzy często przypada na kwitnienie mniszka lekarskiego. Najważniejszy jest jednak region i przebieg pogody. Temperatura gleby powinna ustabilizować się od 8ºC i wyższej. To zapewnia równie wschody (zarówno flint i dent). Warto zaopatrzyć się w termometry glebowe i na ich podstawie określić optymalny termin siewu kukurydzy. Nieco wcześniejszy siew może poprawić warunki (wilgotnościowe) i przełożyć się na wyższy plon. Skrajności – zbyt wczesny lub nadmiernie późny siew nie są wskazane. W drugim przypadku kukurydza tworzy co prawda dużo zielonej masy, ale słabiej wykształca kolby.

Sianie kukurydzy – jak to robić?

Gęstość siewu kukurydzy w największym stopniu zależy od indywidualnych cech odmiany i rodzaju uprawy. Przykładowo bardzo wczesna odmiana SY Silverbull na ziarno jest wysiewana w w zagęszczeniu 82-85 tys., zaś wczesna NK Falkone 85-90 tys. sztuk/ha. Nadmierne zagęszczenie nie jest wskazane. Po pierwsze – wtedy szybciej wyczerpują się zasoby, w tym woda. Po drugie – łatwiej dochodzi do rozprzestrzeniania się agrofagów. Kukurydzę wysiewa się na głębokość 3-4cm na glebach cięższych i 5-6cm na glebach lekkich. Najlepiej używać siewnika z redlicami talerzowymi.

Właściwie wykonany siew kukurydzy poprzedzony starannym przygotowaniem to połowa sukcesu. Takie działanie zwiększa szansę na maksymalne wykorzystanie potencjału plonotwórczego danej odmiany.